Lezers? Wie zijn ze? Wat doen ze? Waar leven ze? De reactie die ik al meerdere malen kreeg van een lezeres alhier, is dat ik niet geinteresseerd ben in mijn lezers. Haar naam ontsnapt mij even, U kan het opzoeken in de vorige reacties, mocht het U al interesseren. Mij interesseert het niet voldoende. Tsja, er zijn zoveel dingen die mij niet interesseren, andere dan weer wel. Zoals vraagt U? Wel, heel stilletjes naar het plafond staren om de verf te zien verouderen. Heel interessant, moet U zeker eens proberen. Wachten tot de knop van een bloem opengaat, ook een aanrader. Ja in deze wereld van stress en gejaagdheid ben ik een Quijote die velen graag zou overhalen om het rustiger aan te doen, niet gemakkelijk hoor. De logica van de moderne medemens: Ik ben de stress zat, het hangt mijn kloten uit om geen tijd te hebben voor mijn kinderen, ik wil meer tijd voor mezelf maar nu moet ik er heel snel vandoor, er wacht een klant op mij. Staat U mij eventjes toe dat ik in luid lachen uitbarst. Want ja die nieuwe Duitse sportwagen moet toch aangekocht worden om tante Julienne te imponeren. Tsja t’is een kwestie van prioriteiten zeker.
Met al uw nieuwgierigheid in mijn interesses ben ik nu eventjes de draad kwijt, even terugkijken…. Ok, de draad is terug opgepikt. Of ik wel een bal geef om mijn lezers That was the question. Tsja, als ze het geschrevene te pruimen vinden ben ik blij voor hen en voor mij. Vinden ze mijn geruk walgelijk, dan is dat een spijtige zaak voor hen en kan het mij eerlijk gezegd geen reet schelen. Willen ze kritiek spuien dan mogen ze dat in overvloed doen, dat komt mischien goedkoper uit dan bij de psychiater op de sofa (meestal een Ikea model gedrapeerd met een duur uitziend laken) hun hart te moeten uitstorten, men weet nooit welke sociale taak ik mischien volbreng. Dus beste lezer, ik noem U wel beste maar ik meen daar niets mee, als U op dit blog een paar leuke regeltjes over mijn leuke sportvereniging verwacht waarop U dan poeslief kan reageren met “Oh, wat leuk” en “wat ben je een goede sportman” dan bent U aan het verkeerde adres. Ik geef aan de lezers wat mij goeddunkt, en bij bloggen verwacht ik eerlijkheid en geen medeleven, die krijg ik al in overvloed in mijn stulp. Heeft U daar andere ideeën over, wie ben ik dan om U op het rechte pad te helpen? Juist, niemand. Daarvoor interesseert U mij alweer te weinig. En als U al tot hier gelezen hebt dan zal het volgende U mischien een beetje licht in het donker laten schijnen: Interesse heeft niets vandoen met appreciatie. Ik apprecieer het als het mooie meisje achter de balie mij de weg wijst, maar verder interesseert ze mij niet. Daarvoor heb ik mijn eigen meisje. Hebt U hem?
Was getekend
Wie schrijft, krijgt kramp in zijn poten 