God, voor de gelovigen onder U, weet dat ik het geprobeerd heb. Nieuws zoeken. Het resultaat was een triestige potpourri van herhalingen. Een dak stort ergens op iemand zijn kop. Is al driehonderdduizend keer gebeurt. Spijtig, daar niet van. Een hoop ellende, verzekeringen die de schade niet willen vergoeden, de poes dood enzovoort. Twee auto’s knallen met een daverende klap op elkaar. Alweer van hetzelfde laken een broek, is ook al ettelijke malen gebeurd. De Israeli’s gaan nog maar een keer een hoop huizen bouwen in de Palestijnse gebieden. Nog maar een keer geen nieuws.
Het enige wat verandert bij deze evenementen, pardonneert U mij het woord maar het zijn envenementen, is de datum en plaats van gebeuren. Voor de rest is het een oeverloos herhalen van dezelfde feiten. Tot zover het nieuws van vandaag.
Hoe is alles verlopen op het kerstdiner? Nog ruzie gemaakt over de komende erfenis van uw 87-jarige suikeroom? Want die is toch nakend? Zolang zal hij nu ook niet meer leven die kwijlende van Alzheimer voorziene oude. Of had U meer oog voor uw 23-jarige nichtje die er in haar minirokje met bijbehorend topje alweer eens uitzag om haar een goede beurt te geven. Ja ja, en U maar zeggen tegen vrouwlief dat het U nog nooit opgevallen was tot wat een lekker dier dat nichtje is uitgegroeid sinds de tijd dat ze op uw knie paardje reed. Enfin, ik hoop in ieder geval dat de vreet te vreten was.
Voor diegenen die moeten werken wens ik dat de week snel voorbij is, voor de mensen die op skivakantie zijn, voorzichtig met de benen, want die knakken nog al makkelijk op die gladde smeerboel, en voor de eenzamen… tsja wat kan ik die bende eigenlijk toewensen? Wel, dat de eenzaamheid U maar met mondjesmaat overvalt. Voilá, voor elk wat wils.
Was getekend
Wie schrijft, krijgt kramp in zijn poten 